Firma „Styro-papex” zajmuje się produkcją termoizolacyjnych płyt warstwowych laminowanych papą, izoklinów oraz płyt spadkowych. Zakład produkcyjny mieści się w Wierzchowie, Osiedle Murownia 253.

 
Termoizolacyjne płyty warstwowe jednostronnie i dwustronnie laminowane wykonuje   się przez jednostronne (PTI) lub dwustronne (PTI2) oklejenie płyt styropianowych  EPS100 papą asfaltową podkładową na welonie z włókien szklanych P/64/1200 lub  P/100/1200 za pomocą odpowiedniego kleju poliuretanowego EKO 14. Papa wystaje   poza obrys płyty styropianowej tworząc na długości i szerokości zakłady 50 mm.

Styropapa produkowana jest w wielu wersjach pozwalających dobrać odpowiedni rodzaj do konkretnego zastosowania.

ZALETY STYROPAPY:

- Bardzo dobra izolacja termiczna     

- Małe obciążenie konstrukcji

- Skrócenie czasu trwania inwestycji
- Odpowiednie warunki cieplne i wilgotnościowe
- Oddzielenie warstwy pokrycia dachowego od pracującej konstrukcji
- Niski koszt wykonania pokrycia dachowego

MONTAŻ STYROPAPY:

Płyty warstwowe laminowane papą mocuje się do podłoża za pomocą odpowiednich klejów oraz specjalnych łączników mechanicznych. Należy je mocować na odpowiednio przygotowane podłoże w taki sposób, aby krawędzie boczne sąsiadujących ze sobą płyt termoizolacyjnych były dobrze do siebie dociśnięte. Na płytach warstwowych termoizolacyjnych bezpośrednio wykonuje się pokrycie dachowe z pap termozgrzewalnych. Przy zgrzewaniu pap należy zachować szczególną ostrożność. Należy tak kierować ogień z palnika, aby nie był bezpośrednio nakierowany na płyty warstwowe termoizolacyjne – mogłoby to spowodować przypalenie papy podkładowej jak i również styropianu. Nie należy zgrzewać zakładów – ich wulkanizowanie się następuje bezpośrednio po zgrzaniu papy nawierzchniowej.

Mocowanie do podłoża odbywa się dwoma metodami - mechaniczną i/lub klejenia. Metoda mechaniczna polega na użyciu odpowiednich łączników teleskopowych. W przypadku tej metody należy zwrócić uwagę na dobór odpowiedniej ilości łączników. Uzależnione jest to od kilku czynników: m.in. wysokości budynku, powierzchni dachy, stref klimatycznych, w których znajduje się obiekt. Wszystkie te czynniki mają swoje odzwierciedlenie w siłach ssania wiatru. Dla odpowiedniego doboru liczby łączników dach należy podzielić na trzy strefy: środkową, krawędziową i narożną. Największe siły ssania wiatru występują w strefie narożnej
i tu należy zastosować najwięcej łączników, następnie w kolejności są strefy krawędziowa i środkowa (np. 9, 5, 3 dyble na metr
kwadratowy). Oczywiście należy zwrócić również uwagę na nośność poszczegółnych rodzajów łączników – dane te podają producenci.

Metoda klejenia oparta jest na używaniu odpowiednich klejów i mas bitumicznych dopuszczonych do tego typy prac. Ważne jest również, aby stosowane środki nie zawierały związków organicznych, które mogłyby doprowadzić do degradacji styropianu.
Do klejenia płyt do blach najwłaściwsze są kleje poliuretanowe wolno lub szybkoschnące. Ich zużycie i ilość podają producenci natomiast należy zwrócić dużą uwagę przy ich aplikacji na siły ssania wiatru. W przypadku metody klejonej dodatkowo w strefach krawędziowej i narożnej należy zastosować mocowanie mechaniczne – dotyczy to głównie dachów o dużych powierzchniach i na wysokościach powyżej 10m.